من یک انسانم هستم
یک انسان آزاد
... یک انسان آزاده
من متولد می شوم، رشد می کنم تصمیم می گیرم و بالا می روم.
من گیاه وحیوان نیستم.
جنس اول یا دوم هم نیستم.
من یک روح متعالی هستم؛
تبلوری از مقدسترین ها !
من را با باورهایت تعریف نکن !
بهتر بگویم تحقیر نکن!
من آنطور که خود می پسندم لباس می پوشم
–قرمز، زرد، نارنجی
می رقصم- گاه آرام ، گاه تند
می خندم بلند بلند بی اعتنا به اینکه بگویند جلف است یا هر چیز دیگر...
برای خودم آواز می خوانم حتی اگر صدایم بد باشد و فالش بخوانم
آهنگ میزنم و شاد ترین آهنگ ها را گوش می دهم.
مسافرت میروم حتی تنهای تنها ....
حرف می زنم، یاوه می گویم و گاهی شعراشک می ریزم!
من عشق می ورزم.....
من می اندیشم...
من نظرم را ابراز می کنم حتی اگر بی ادبانه باشد و مخالف میل تو فریاد می کشم و اگر عصبانی شوم دعوا می کنم...
حتی اگر تمام این ها با آنچه تو از مفهوم یک انسان خوب در ذهن داری مغایر باشد.
انسان درون من یک موجود مقدس است؛
آزاد و رها...
نه بدنش و نه روحش رانمی فروشد، حتی اگر گران بخرند.
اما هر دو را هر وقت دوست داشته باشدهدیه می دهد؛ به هر که بخواهد، هر جا
انسان درون من یک موجود آزاد است.
اما به هرزه نمی رود.
نه برای خاطر تو یا حرف دیگری؛ به احترام ارزش و شأن خودش.
با دوستانش، مرد یا زن، هر جایی بخواهدمی رود، حتی به جهنم!
انسان درون من یک موجود مستقل است.
نه به دنبال تکیه گاه می گردد که آویزش شود،نه
صندلی که رویش خستگی در کند و نه نردبان که از آن بالا برود.
انسان درون من به دنبال یک همسفر است، یک همراه، شانه به شانه. گاه من تکیه گاه باشم گاه او. گاه من نردبان باشم ، گاه او.
مهر بورزد و مهر دریافت کند.
انسان درون من کارگر بی مزد خانه نیست که تمام وجودش بوی کار بدهد،انسان درون من از اینها نیست...حتی اگر تو به
آن بگویی مرد زندگی
در خانه انسان من کسی گرسنه نیست ، بچه ها بوی جیش نمی دهند، لباس ها کثیف
نیستند و همیشه بوی عطر زندگی جریان دارد؛ اگر عشق باشد، زندگی باشد!
انسان درون من یک موجود سنگیِ بی احساس و بی مسئولیت هم نیست؛ ظرافتش،قدرتش، محبتش،هنرش،
فداکاریش ، شهوتش و احساسش را آنگونه که بخواهد خرج می کند؛ برای آنهایی
که لایق آن هستند.
انسان درون من تا جایی که بخواهد تحصیل می کند، کارمی کند، در اجتماع فعال است وبرای ارتقاء خویش تلاش می کند.
نه مانع دیگران می شود و نه اجازه می دهددیگران او را از حرکت بازدارند.
گاهی برای همراهی سرعتش را کم می کند امااز حرکت باز نمی ایستد. دستانش پر حرارتند و روحش پر شور؛
من
یک انسانم ...
نه جنس برتر...
نه یک موجود تابع...
نه یک انسان ضعیف ...
نه یک
تابلوی نقاشی شده...
من سعی می کنم آنگونه که می اندیشم باشم ، بی آنکه دیگری را بیازارم...
ورای تمام تصورات کور، هنجارهای ناهنجار، تقدسات نامقدس!
باور
داشته باش من هم اگر بخواهم می توانم خیانت کنم، بی تفاوت و بی احساس باشم،
بی ادب و شنیع باشم، بی مبالات و کثیف باشم. اگر نبوده ام ونیستم ،
نخواسته ام و نمی خواهم.
آری؛ انسان درون من عشق می خواهد و عشق می ورزد، احترام می خواهد و احترام می کند.
ـمن به انسان وجودم افتخار می کنم، هر روز و هر لحظه ...
من به تمام انسان های آزاد و سربلند دنیا افتخار می کنم و به تمام مردان و زنانی که یک انسان را اینگونه می بینند و
تحسین می کنند،هم
تبادل
لینک هوشمند
